Week 3 - Kuala Lumpur
Door: Debora, Anne en Manon
Blijf op de hoogte en volg Manon, Anne en Debora
16 Februari 2014 | Maleisië, Kuala Lumpur
Onze reis naar de hoofdstad begon goed. Eerst wel althans. We reisden vanuit Muar in een luxe bus naar Kuala Lumpur, daar werden we gedropt op een busstation. Gelukkig was er een metrostation aan verbonden dus konden we gelijk reizen naar ons hostel die niet al te ver uit de buurt lag. Makkelijker gezegd dan gedaan, want al gauw keek de plaatselijke bevolking ons aan alsof we in de verkeerde stad, het verkeerde land en het verkeerde continent aan het zoeken waren zodra we naar het adres vroegen. We werden steeds verder weg gestuurd en het werd steeds warmer en onze tassen steeds zwaarder. De Maleizen probeerden hun best te doen om ons te helpen, maar wisten zelf ook niet precies hoe of wat. Gelukkig liet een jonge jongen op zijn telefoon zien waar we heen moesten, Tesco Ampang zei hij. Dus zijn we, na een verkoelend drankje, hoopvol de andere kant opgelopen en af en toe naar Tesco Ampang gevraagd (zonder te weten wat dat precies was). Uiteindelijk bleek het een grote winkelcentrum te zijn die recht tegenover ons hotel lag. Yeah, we hebben het gered!!!
Gelijk pakten we al onze was (lees: de hele inhoud van onze backpack) om te beginnen met onze wasdag. We vonden een kleine wasserette die het voor ons waste, droogde en zelfs terug naar ons hotel bracht. En dat voor slecht 15 Ringgit (3 euro). Wat een luxe!
Vanuit ons raam konden we in de verte de mooie Petronas Towers en Menara KL zien. Dat werden de onze eerste bezichtigingen van de stad.
De volgende dag gingen we dus fris op pad. Aan de zijkant van Tesco stopten er twee bussen.
Bus 31, een bus van de grote busmaatschappij RapidKL die op onbekende tijden rijden en waarvoor je de ene keer 1 Ringgit betaalt naar de stad en de andere keer 2. Waarom weten we ook niet. Onhandig denk je? Veel beter dan bus 30. Dit zijn volgens ons particuliere bussen, die met touwtjes aan elkaar vastzitten en waarbij je zeker te weten altijd te veel betaalt. Ook wordt er naar de wachtende mensen buiten op straat geschreeuwd welke kant hij op gaat en olie vervangen kan gewoon tijdens het rijden. Dit alles onder het genot van Indiase muziek.
Gelukkig kwamen we elke dag heel aan in de stad, alleen weten we niet hoelang het ongeveer duurt aangezien je altijd in de file staat in Kuala Lumpur.
De eerste stop werd Menara KL, een tv-toren met prachtig mooi uitzicht over de hele stad. Hierna vertrokken we richting Petronas Towers waar we op een gegeven moment door Indonesische jongens werden ondervraagd over onze reis en Nederland voor hun studie. Een jongen voerde het woord voor de hele groep en de rest luisterde aandachtig. Ze vonden het gek dat wij graag in de zon zitten en we hebben moeten uitleggen wat sneeuw was. Na de ondervraging liepen we richting Chinatown, maar belandden in het textielmuseum voor wat verkoeling en gingen weer terug naar het hotel.
De volgende dag reisden we af naar Batu Caves, Indiase tempels in een grot hoog verstopt op een berg. Heel hoog, want we moesten zeker 210 treden beklimmen en dat in de hitte tijdens het ontwijken van vervelende grijpgrage aapjes. Manon weet het zeker: ze haat apen.
Na de Caves gingen we nu toch echt naar Chinatown waar we belandden in Jalan Petaling, een smalle lange en overdekte markt straat waar je alles kan kopen en moet kopen van de opdringerige koopmannen, we zagen zelfs tijdens het eten mannen later boos schreeuwen naar doorlopende toeristen, omdat ze niet wilden kijken naar hun neppe spullen.
Een dag later gingen, speciaal voor Anne, naar Berjaya Timesquare. Een enorm winkelcentrum die van de vijfde tot zevende verdieping een attractiepark had zitten. Het was erg rustig dus we konden achter elkaar in de achtbaan en hadden privé botsauto's. Hierna gingen we eten in een straat waar iedereen moet gaan eten als ze in Kuala Lumpur zijn: Jalan Alor. Deze straat bevat allerlei verschillende straatrestaurantjes waar je heel veel voor heel weinig kan eten. Een aanrader in de straat is Beh Brothers, niet zo opdringerig als de buren (die je bijna van de straat plukken) en heel veel keus en vooral erg lekkere dimsum.
Na de drukke sightseeing besloten we de vrijdag te spenderen bij Lake Tititwangsa. Hier zaten we lekker onder de palmbomen in de schaduw. We gingen er heen met de monorail en sloten de dag weer af in Jalan Alor.
Om wat af te koelen besloten we het weekend door te brengen aan het zwembad Chin Woo, gelegen op een heuvel met uitzicht over de stad. Daar werden we ondervraagd door jonge Maleisische jongens die beweerden zeventien en negentien te zijn. Na het horen van onze leeftijden hadden ze nog wel broers van onze leeftijd.
De zaterdagavond vierden we met heerlijke cocktails. Op een gegeven moment kregen we een rondje gratis van een onbekende man aan de bar.
Maandag was onze laatste dag in Maleisië. We sloten het af door nog een keer in Jalan Alor te eten en op tijd te vertrekken naar het vliegveld.
Maleisië is ons alledrie heel erg bevallen. De mensen zijn super vriendelijk en erg behulpzaam en het eten is ontzettend lekker.
Toch gaan we weer op zoek naar een nieuw avontuur: Vietnam!
Terima kasih (dankjewel) Maleisië!
Ps. Terima kasih voor alle leuke reacties op onze reisverslagen!!!
Gelijk pakten we al onze was (lees: de hele inhoud van onze backpack) om te beginnen met onze wasdag. We vonden een kleine wasserette die het voor ons waste, droogde en zelfs terug naar ons hotel bracht. En dat voor slecht 15 Ringgit (3 euro). Wat een luxe!
Vanuit ons raam konden we in de verte de mooie Petronas Towers en Menara KL zien. Dat werden de onze eerste bezichtigingen van de stad.
De volgende dag gingen we dus fris op pad. Aan de zijkant van Tesco stopten er twee bussen.
Bus 31, een bus van de grote busmaatschappij RapidKL die op onbekende tijden rijden en waarvoor je de ene keer 1 Ringgit betaalt naar de stad en de andere keer 2. Waarom weten we ook niet. Onhandig denk je? Veel beter dan bus 30. Dit zijn volgens ons particuliere bussen, die met touwtjes aan elkaar vastzitten en waarbij je zeker te weten altijd te veel betaalt. Ook wordt er naar de wachtende mensen buiten op straat geschreeuwd welke kant hij op gaat en olie vervangen kan gewoon tijdens het rijden. Dit alles onder het genot van Indiase muziek.
Gelukkig kwamen we elke dag heel aan in de stad, alleen weten we niet hoelang het ongeveer duurt aangezien je altijd in de file staat in Kuala Lumpur.
De eerste stop werd Menara KL, een tv-toren met prachtig mooi uitzicht over de hele stad. Hierna vertrokken we richting Petronas Towers waar we op een gegeven moment door Indonesische jongens werden ondervraagd over onze reis en Nederland voor hun studie. Een jongen voerde het woord voor de hele groep en de rest luisterde aandachtig. Ze vonden het gek dat wij graag in de zon zitten en we hebben moeten uitleggen wat sneeuw was. Na de ondervraging liepen we richting Chinatown, maar belandden in het textielmuseum voor wat verkoeling en gingen weer terug naar het hotel.
De volgende dag reisden we af naar Batu Caves, Indiase tempels in een grot hoog verstopt op een berg. Heel hoog, want we moesten zeker 210 treden beklimmen en dat in de hitte tijdens het ontwijken van vervelende grijpgrage aapjes. Manon weet het zeker: ze haat apen.
Na de Caves gingen we nu toch echt naar Chinatown waar we belandden in Jalan Petaling, een smalle lange en overdekte markt straat waar je alles kan kopen en moet kopen van de opdringerige koopmannen, we zagen zelfs tijdens het eten mannen later boos schreeuwen naar doorlopende toeristen, omdat ze niet wilden kijken naar hun neppe spullen.
Een dag later gingen, speciaal voor Anne, naar Berjaya Timesquare. Een enorm winkelcentrum die van de vijfde tot zevende verdieping een attractiepark had zitten. Het was erg rustig dus we konden achter elkaar in de achtbaan en hadden privé botsauto's. Hierna gingen we eten in een straat waar iedereen moet gaan eten als ze in Kuala Lumpur zijn: Jalan Alor. Deze straat bevat allerlei verschillende straatrestaurantjes waar je heel veel voor heel weinig kan eten. Een aanrader in de straat is Beh Brothers, niet zo opdringerig als de buren (die je bijna van de straat plukken) en heel veel keus en vooral erg lekkere dimsum.
Na de drukke sightseeing besloten we de vrijdag te spenderen bij Lake Tititwangsa. Hier zaten we lekker onder de palmbomen in de schaduw. We gingen er heen met de monorail en sloten de dag weer af in Jalan Alor.
Om wat af te koelen besloten we het weekend door te brengen aan het zwembad Chin Woo, gelegen op een heuvel met uitzicht over de stad. Daar werden we ondervraagd door jonge Maleisische jongens die beweerden zeventien en negentien te zijn. Na het horen van onze leeftijden hadden ze nog wel broers van onze leeftijd.
De zaterdagavond vierden we met heerlijke cocktails. Op een gegeven moment kregen we een rondje gratis van een onbekende man aan de bar.
Maandag was onze laatste dag in Maleisië. We sloten het af door nog een keer in Jalan Alor te eten en op tijd te vertrekken naar het vliegveld.
Maleisië is ons alledrie heel erg bevallen. De mensen zijn super vriendelijk en erg behulpzaam en het eten is ontzettend lekker.
Toch gaan we weer op zoek naar een nieuw avontuur: Vietnam!
Terima kasih (dankjewel) Maleisië!
Ps. Terima kasih voor alle leuke reacties op onze reisverslagen!!!
-
19 Februari 2014 - 16:18
Marion Hekel:
Zo te lezen weer heel wat mee gemaakt. En dat Manon niet van apen houdt weten wij ,ze heeft liever een tijger. Veel plezier in Vietnam en hopelijk met mooie verhalen. -
19 Februari 2014 - 16:45
Petra Van Staalduinen:
fijn om weer te horen hoe het met jullie gaat zo te zien erg goed jullie maken wel veel mee
zo te lezen geweldig.
maak er weer een mooie week van en wij wachten op volgend verslag
groetjes voor alledrie en dikke kus petra xxx -
19 Februari 2014 - 17:09
Wim En Carla:
Fijn om weer een verhaal te lezen,wij genieten er van!!!!!
Jullie maken en zien van alles en zoals op de foto is het best netjes
nou ja netjes??????? Op jullie kamer best overzichtelijk.(geintje)
Maar alle gekheid op een stokje ga er heerlijk van genieten in Vietnam.
Dikke kus voor jullie en doe voorzichtig!!!! -
19 Februari 2014 - 18:24
Peter En Joke Vd Berg:
Wat een verhaal en maar lopen en je weet niet waar naar toe, gelukkig komen jullie op de plaats waar jullie uiteindelijk moesten zijn. Leuk om jullie reis zo mee te beleven.
Geniet van de volgende, Vietnam wacht op jullie. Groet van ons. -
19 Februari 2014 - 19:50
Bram En Nea:
Hallo meiden leuk om jullie verslag weer te lezen Veel plezier in Vietnam. Geniet en doe voorzichtig!Groet Bram , Nea en de meiden -
19 Februari 2014 - 20:24
Nancy En De Gehele Familie Bolders:
Hey meiden,
Wat een super avontuur!!! De jongens vonden de achtbaan wel erg cool. We zijn blij dat we jullie kunnen volgen zo. doe voorzichtig, maar maak veel plezier. Dikke kus van Jezus en de mannen. -
19 Februari 2014 - 21:27
Coby:
Wat een leuk verhaal om te lezen en kijk uit met die gratis aangeboden drankjes, je weet maar nooit!!
Ben erg benieuwd naar jullie volgende verslag over Vietnam. Misschien komen daardoor onze herinneringen ook weer naar boven. Vietnam hebben wij ervaren als bijzonder en indrukwekkend.
Lees graag wat jullie er van vonden, dus tot het volgende verslag dan maar.
Groetjes van de "aaltjes".xxx -
23 Februari 2014 - 19:48
Wendy:
Hey Deb en vriendinnen,
Wat leuk om jullie verhalen hier te lezen. Jullie maken echt veel mee. Dit zijn ervaringen om mooi meer te vergeten. Geniet ervan!!! X Wen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
